...آره من بعد ازين ميخوام فقط واسه دل خودم بنويسم..حالا اصلامهم نيست مخاطب كي و چه كسي باشه... بيام مطلب بندازمو.. كلاس درس و احكام برگزار كنم يا راوي روايات و احاديث و حكايات بشم ...ويا اينكه وبلاگم برگزيده بشه يا منتخب !!!..ميخوام كه فقط حكايت دروني خودمو بنويسم و كمي بيشتر فكر كنم ..لااقلش اينو قبول دارم كه يكساعت فكر كردن به احوال و دل خويش برتر از هفتاد ساعت عبادت كردنه مهم اينه كه با اين نوشتن ها به يه آرامش دروني برسم ..آره ..ميخوام كه با عشق خياليم با الهه نازي كه مي پرستمش !! كه از دستم گله منده حرف بزنم الهه ناز من الهه تنهايي من!:منو ببخش اگه با همه سنگدلي وارد حريم تنهايي ات شده ام .........هيچو قت خودمو نمي بخشم ميدوني که تا پاسي از شب به يادت خواب به چشمم نمياد...اين هياهوي دورني صبرو قرار منو برده.......خدا نکنه اين علا قه از روي هوس باشه و عشق تو يه سراب! ولي بي گمان نيست.. چون تو توي تموم لحظات من موج ميزني..هر لحظه و هر جا احساست ميکنم هرچند به ظاهر دوري... امابدون!.. تا به اين سن و سال و تا اين حد مستاصل و ناتوان نبودم...حيرانم که چگونه خودمو تو حرف حرف کلماتت يافتم!!.بدون اينکه ديده باشم يا از نزديك لمست كرده باشمت..ميدونم.. بقدري جفا و نامهرباني ديدي که حرفاي منو باور نداري...شايد باورت نشه زدم زير گريه!!! البته به بدترين شکل ممکن يعني يه گريه بي صدا ! اونطوري که همه سنگيني احساسمو ميريزم تو دلم...منو ببخش اگه ساده انگارانه با تو برخورد کردم ...اين جا بود که گفتم چرا و با چه جسارتي احساسات پاکتو به بازي گرفتم ...